พ่อชูศักดิ์ ได้สมรสกับกับแม่มล หรือนางนฤมล บุญชัย ซึ่งเป็นครอบครัวไทยมุสลิม เมื่อวันที่ 21 มิถุนายน 2508 และย้ายมาอยู่กับแม่นฤมลที่ถนนสมเด็จเจ้าพระยา ท่าดินแดง อำเภอคลองสาน มีบุตรสองคน คือ คนโตชื่อ นางสาวกิ่งแก้ว บุญชัย (หรือ Kay Boonchai ปัจจุบันย้ายไปอยู่ลาสเวกัส สหรัฐอเมริกา) และคนเล็กชื่อ นายกฤษฎา บุญชัย (ปัจจุบันทำงานองค์กรพัฒนาเอกชนชื่อ สถาบันชุมชนท้องถิ่นพัฒนา)

 

          พ่อชูศักดิ์ทำงานตำรวจ ส่วนแม่นฤมลเป็นครูใหญ่ในโรงเรียนประถม ชื่อ “วัฒนะเวชช์” (เป็นโรงเรียนของตระกูลเซ็นสาส์น ตระกูลของแม่มล) พ่อชูศักดิ์ได้ใช้ชีวิตราชการสืบมาจากยศร้อยตำรวจโทจนมาถึงพันตำรวจโท

 

          จนเมื่อโรงเรียนวัฒนะเวชช์เลิกกิจการในปี 2529 ครอบครัวพ่อชูศักดิ์และแม่มลจึงย้ายมาอยู่ที่หมู่บ้านศรีนครพัฒนา 2 (ปัจจุบันคือ ซอยนวมินทร์ 80) ย่านบึงกุ่ม ถัดมาไม่นานพ่อชูศักดิ์ก็ลาออกจากราชการ (ที่ทำงานสุดท้ายคือ โรงพยาบาลตำรวจ) มาทำงานอิสระต่อเรือไทยจำลองและวาดภาพจิตกรรมจีนอย่างเต็มตัว

 

          ชื่อเสียงการต่อเรือไทยจำลองของพ่อชูศักดิ์เป็นที่รับรู้และยอมรับจากผู้คนสนใจงานศิลปะเรือจำลอง จนเริ่มมีคนสมัครขอเป็นลูกศิษย์ ด้วยการผลักดันของแม่มล พ่อชูศักดิ์จึงได้ก่อตั้ง “บ้านเรือไทย” ขึ้นมาราวปี 2540 เพื่อเป็นศูนย์การเรียนรู้ถ่ายทอดศิลปะการต่อเรือไทยจำลอง นับจากนั้นเป็นต้นมาก็มีลูกศิษย์ลูกหามาสมัครเรียนจนถึงบัดนี้ราว 50 คน

 

          เรื่องราวของศิลปะเรือไทยจำลองเริ่มเผยแพร่สู่วงกว้าง สำนักเขตบึงกุ่มได้มาติดต่อเพื่อนำเสนอเรื่องราวภูมิปัญญาท้องถิ่นของเขต สื่อมวลชนทั้งนิตยสาร รายการโทรทัศน์ก็ได้มาถ่ายทอดเรื่องราว

 

          ในห้วงเวลานั้น พ่อชูศักดิ์ก็ได้รู้จักกับกัลยาณมิตรที่เป็นศิลปินพื้นบ้านเรือไทยจำลอง คือ คุณไพฑูรย์ ขาวมาลา ผู้ก่อตั้งและเจ้าของพิพิธภัณฑ์เรือไทย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา จึงได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกัน ปัจจุบันมีเรือไทยจำลองของพ่อชูศักดิ์หลายลำตั้งแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์เรือไทย

พ่อชูศักดิ์ประสบปัญหาสายตา เป็นต้อหินทั้งสองข้าง จนตาซ้ายมองไม่เห็น แต่กระนั้นพ่อก็ยังต่อเรือเรื่อยมา แม้จนถึงวันที่คุณแม่มลได้ไปสูสุคติเมื่อปี 2562 แล้ว คุณพ่อชูศักดิ์ก็ยังไม่หยุดต่อเรือ ด้วยความใฝ่ฝันที่ว่า “อยากจะเอาสิ่งที่เราใฝ่ฝันมาเป็นของเราจริงๆ”

​

          เรือของคุณพ่อชูศักดิ์ จึงไม่แค่ชิ้นงานศิลปะที่สะท้อนความงาม แต่คือบทบันทึกเรื่องราวชีวิตของเด็กน้อยอู๋สู่คุณปู่ชูศักดิ์ที่ฝันและใฝ่ในเรือไทย วิถีชีวิตสายน้ำนครชายศรี บอกเล่าเรื่องราวการเปลี่ยนแปลงของผู้คน สังคม และสายน้ำ ส่งต่อจิตวิญญาณศิลปะพื้นบ้านแก่ชนรุ่นหลังสืบไป

 

          คุณพ่อชูศักดิ์ จากไปอย่างสงบ เมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม 2564 รวมอายุ 88 ปี โดยนำไปฝังที่มัสยิดนูรุ้ลมูบีน สี่แยกบ้านแขก เคียงคู่กับ คุณแม่นฤมล บุญชัย ซึ่งจากไป 2 ปีก่อนหน้านี้